Het ‘Museum van de onschuld’ van Orhan Pamuk is verkozen tot Europees museum van het jaar. De prijs, een initiatief van het European Museum Forum onder auspiciën van de Raad van Europa, werd op 18 mei jongstleden uitgereikt in Tallinn (Estland). Het museum dat Pamuk...
Orhan Pamuk over een kastanjeboom en het Gezi-park in Taksim
Meer en meer kunstenaars en artiesten mengen zich in de publieke debat over de massale betogingen in het Gezi-park in Istanbul en in andere steden in Turkije. Orhan Pamuk is een van hen. Een kort artikel dat hij schreef naar aanleiding van de protesten verscheen...
Gevonden in vertaling: gedichten van Mehmet Yaşın
Een langs reizende Zwitserse dichter en vertaler raakt maar niet uitgepraat over de poëzie van Mehmet Yaşın. Turks kent hij niet, hij leest het werk van de op Cyprus geboren Yaşın (1958) in het Engels. Het is een van de twintig talen waarin Yaşıns poëzie is vertaald,...
Literaire wandelingen in Istanbul
Er zijn maar weinig straten in Istanbul te vinden waar niet eens een schrijver of dichter, een vertaler, uitgever of recensent doorheen gelopen is – de Turkse literaire traditie is lang, en de literaire wereld drukbevolkt. Veel plekken in de stad zijn daarom met...
Orhan Pamuk en Umberto Eco in gesprek
Ter gelegenheid van haar honderdvijftigjarige jubileum organiseert de Istanbulse Bosporusuniversiteit dit jaar verschillende academische en culturele activiteiten. In dat kader vond er op 9 april een publiek interview plaats van Umberto Eco en Orhan Pamuk. Het...
Nazaten van Gırgır
Het was boekenbeurs in Istanbul, negen dagen lang. En zoals ieder jaar stonden de allerlangste rijen kopers voor de stands van de grote humoristische weekbladen: Penguen, Uykusuz, Leman. Dunne, gekleurde krantjes zijn het, zestien pagina’s op klein tabloidformaat, in...
En de hele wereld dreunde mee – Oğuz Atay’s overdonderende ‘Het leven in stukken’
Als je begint in een nieuwe literatuur, in een taal die je net aan het leren bent, dan blijken die boeken later vaak te zijn omgeven met herinneringen aan het lezen zelf, aan de verovering van de taal, de fascinatie die die oproept. Over ‘De heer Cevdet en zonen’, een familiekroniek en het debuut van Orhan Pamuk, hangt voor altijd een triomfantelijke glans, omdat dat het eerste Turkse boek was dat ik gewoon, in het gras kon lezen, zonder maar een grammatica in de buurt. En ‘Tutunamayanlar’ (‘Het leven in stukken’) een hele tijd daarna, blijft het boek waar ik het eerst en het vaakst hardop om heb zitten lachen. En dat ook afgezien daarvan overdonderend was – dat zoiets kon, in het Turks!
Schrijven aan de rand van de periferie – De romans van Mehmed Uzun
Duizenden mensen ging op 12 oktober 2007 de straat op in Diyarbakır, de grootste stad in Zuidoost-Turkije, met een overwegend Koerdische bevolking. De aanleiding: de uitvaart van de Koerdische auteur Mehmed Uzun (1953). Nog nooit, begon collega-auteur Yaşar Kemal zijn...
De konijnen van Orhan Pamuk – Fictie en kritiek in Turkije
Beschaafd gejuich – zo laten de reacties in de Nederlandse pers zich het best omschrijven toen in 1998 de vertaling verscheen van Orhan Pamuks vierde roman, Het zwarte boek. Recensenten spraken over een weergaloos boek van een groot schrijver en prezen het als een...