Van zijn zevende tot zijn tweeëntwintigste droomde de Turkse Nobelprijswinnaar Orhan Pamuk (1952) ervan schilder te worden. En ook al begon hij als twintiger aan het schrijven van een roman, zijn fascinatie voor beeld bleef.

Totdat hij in 2008, hij was inmiddels zesenvijftig, een winkel in Istanbul binnen liep, er pennen en potloden, verf en penselen aanschafte, ‘twee grote tassen vol’, en weer begon te tekenen. Sindsdien schrijft en tekent hij dagelijks in zijn dagboek.

Verre bergen en herinneringen is een selectie uit die dagboeken, een verzameling rijk geïllustreerde bladen uit de vele notitieboekjes die Orhan Pamuk bijhield in de periode 2009-2022. In woorden en in beelden geeft hij een indruk van zijn leven als schrijver, in Istanbul en in de landen die hij bezoekt, van het werk aan zijn romans, en van de auteurs en schilders die hem inspireren. Hij reflecteert op de actualiteit en de geschiedenis, op verbeelding en herinnering, en droomt van een landschap waar woord en beeld één zijn.

Verre bergen en herinneringen. Geïllustreerde dagboeken, 2009-2022 is uitgekomen bij uitgeverij De Bezige Bij, 2025. 389 pp. Vertaald uit het Turks door Hanneke van der Heijden

Een pagina uit Pamuks dagboeken