Deze keer geen bericht van het land maar van de zee. De Palestijns-Syrisch-Zweedse dichter Ghayath Almadhoun maakte een korte film over de Middellandse Zee, ‘een roofdier’ zoals hij die in een van zijn bundels noemt. Zijn gedicht ‘Évian’ en de videofilm met muziek van Blixa Bargeld…
Dichter, essayist en criticus Efe Murad (1987) was een van de deelnemers aan het Haagse festival Winternachten 2018. Hij vertelde er over Istanbul, vijf jaar na de Gezi-protesten, en over de twee dichterswerelden in de stad.
Op de muur van Havikshorst nummer 1 in Leiden staat het gedicht ´Gelincikler' ('Klaprozen') van de Turkse schrijver en vakbondsman Fakir Baykurt. Baykurt (Yeşilova, 1929 – Essen, 1999) is de auteur van een groot aantal romans, korte verhalen en kinderboeken. Vanaf de...
Op 17 november viert PEN Vlaanderen het vijftienjarige bestaan van haar schrijversflat. De flat in Antwerpen staat open voor schrijvers uit het buitenland die een tijd in rust willen werken. Sinds vijf jaar vangt de PEN-Schrijversflat in samenwerking met het...
Theater Rast in Amsterdam viert haar 15-jarig jubileum met een multidisciplinair festival gewijd aan het werk en het leven van de Turkse dichter Nâzım Hikmet (1902-1963). Het programma omvat onder meer de vertoning van een documentaire, lezingen, een theatrale...
‘Osmaanse poëzie heeft een abstracte schoonheid die op je gevoel werkt.’ Zo karakteriseert turkoloog Jan Schmidt de poëzie die hij met zijn collega’s Sytske Sötemann en Sander de Groot in het Nederlands vertaalde: ‘Reisgenoten en wijnschenkers’. De vroegste gedichten in de bundel dateren uit de veertiende eeuw, het begin van het Osmaanse rijk, de laatste zijn geschreven in het begin van de twintigste eeuw, aan de vooravond van het ontstaan van de republiek Turkije.
Soms geven vertalingen een wel erg vertekend beeld. Niet van het karakter van een literaire tekst – tenminste niet als het om het werk van een goede vertaler gaat, en Nederland telt vele goede vertalers. Wel van het belang dat een bepaald literair genre in het land...
Zwijgzaamheid en stilte zijn de woorden die de dichteres Zeynep Köylü (1978) gebruikt als ze haar jeugd beschrijft, de jaren die ze doorbracht in een kleine stad in de steppe van Turkije. Hoe levendig ze zelf ook is en hoe lawaaierig haar huidige woonplaats Istanbul, die stilte lijkt haar nooit helemaal te verlaten. Misschien verklaart die tegenstelling tussen stilte en levendigheid wel haar fascinatie voor taal.
Interview door Hanneke van der Heijden In 1994, enkele jaren voordat ik als literair vertaler begon, leerde ik Wim van den Munkhof kennen. In een ijzige winter, in Ankara. We gaven er beiden les aan de vakgroep Nederlandse taal- en letterkunde. En we waren...
Als er in de twintigste eeuw één dichter is geweest die de gemoederen in Turkije heeft beziggehouden, dan is het Nâzım Hikmet. In literair opzicht maakte de dichter korte metten met alles waar de traditionele poëzie voor stond, in vorm en in inhoud, terwijl zijn...
Begin juni werd in Parijs de vertaalster, schrijfster en literatuurwetenschapster Güzin Dino begraven. Dino werd in 1910 in Istanbul geboren, maar woonde meer dan de helft van haar honderddriejarige leven in Frankrijk. Samen met de in 1998 gestorven Münevver Andaç...
Een langs reizende Zwitserse dichter en vertaler raakt maar niet uitgepraat over de poëzie van Mehmet Yaşın. Turks kent hij niet, hij leest het werk van de op Cyprus geboren Yaşın (1958) in het Engels. Het is een van de twintig talen waarin Yaşıns poëzie is vertaald,...
Afgelopen donderdag ging De droom van de vlinder (Kelebeğin rüyası) in Nederlandse bioscopen in première. Eerder deze week werd de nieuwe film van Yılmaz Erdoğan ten doop gehouden in Istanbul met een grootse gala-avond. Zo’n tweeduizend gasten werden ontvangen in een...
In maart 2005 gaf het literaire tijdschrift Deus ex Machina een themanummer uit over literatuur uit Turkije. Ter gelegenheid daarvan werd de dichteres Bejan Matur geïnterviewd door de dichteres Hilde Keteleer.
Net in een tijd dat in Turkije het maatschappelijke debat over identiteit zijn weerslag vindt in literaire romans – want ook in Turkije wordt er veelvuldig gediscussieerd over nationale en individuele identiteiten; net ook in een tijd dat op de Turkse televisie voor de allereerste keer spotjes worden uitgezonden om literair werk aan de man te brengen […]