Wie ‘Istanbul. Herinneringen en de stad’ van Orhan Pamuk heeft gelezen, kent het werk van Ara Güler. Pamuk (1952) illustreert zijn boek over de stad waar hij geboren werd met talloze foto’s van Güler. Het werk van deze fotograaf, ‘het oog van Istanbul’, is nu in Amsterdam te zien.
Wie aan benauwende conventies en knellende familiebanden wil ontsnappen, wie een ander, een eigen leven wil, trekt naar de stad. Dat is logisch, want een stad is veel te groot om op iedereen te kunnen letten, te divers om te kunnen eisen dat iedereen hetzelfde doet. Voor zulke mensen lonkt de grote stad als een paradijs, een baaierd van mogelijkheden, een oord waar tussen droom en daad veel minder in de weg staat. C., de hoofdpersoon van ‘De lanterfanter’, woont in zo’n grote stad.
Soms besluit een uitgever een boek in de ramsj te doen: het boek bevalt, maar de plaats op de plank wordt te duur. Hieronder vier titels die dat lot is overkomen. De boeken – nieuwe exemplaren – zijn met grote korting bij mij te koop.
‘Waren anderen per se nodig?’ peinst Zebercet in zijn fauteuil, nadat een politiecommissaris had moeten grinniken bij het horen van zijn ongebruikelijke naam. De commissaris is niet de eerste die om de klerk van Hotel Moederland lacht; de kleine, magere man is in zijn leven al vaak geplaagd en bespot. Daar zal spoedig een einde aan komen. Vlak na zijn overpeinzing sluit Zebercet zich voorgoed op in zijn hotel.
Dichter, essayist en criticus Efe Murad (1987) was een van de deelnemers aan het Haagse festival Winternachten 2018. Hij vertelde er over Istanbul, vijf jaar na de Gezi-protesten, en over de twee dichterswerelden in de stad.
Het Nederlands Instituut in Turkije (NIT), opgericht in 1958, wordt met sluiting bedreigd. Mijn ingezonden brief tegen de plannen werd op 19 juni geplaatst op de opiniepagina van dagblad Trouw. Wie ook zijn steun wil betuigen aan het Nederlands Instituut, kan hier een...